Εύηχο σκεύος
ΕΥΗΧΟ ΣΚΕΥΟΣ
Σε σκιαγραφώ και σε περιγράφω
Διατυπώνω την ουσία σου όπως η σιγή
Υπαγορεύει το αίτημα του κονσέρτου
Ανιχνεύω παντού το ερωτικό σου κάλεσμα
Μακρινή μελωδία που περιμαζεύει ο ενορχηστρωτής άνεμος
Τα αβέβαια βήματα πλανόδιου μουσικού καθώς
Ο ίσκιος του ακορντεόν παίζει την νότα που διέφυγε
Από τον σεμνό ακορντεονίστα.
Μια παρτιτούρα του Ραβέλ το σώμα σου
Το πεντάγραμμο η οικογένεια που ονειρεύομαι
Ασκούμε στη μικρή ηδονική σου φυσαρμόνικα
Καθαρογράφω τις νότες από τα ερωτικά σου ξεσπάσματα
Κάθε κλιμακούμενο ψίθυρο και κάθε ακρότατη ένταση
Όπως ο Μορίς ερωτοτροπεί με την ιδέα του Μπολερό
Όταν σε κάθε χάδι
Ένα καινούργιο όργανο προστίθεται
Ένα παράτολμο άγγιγμα επανέρχεται
Το γνώριμο μοτίβο πυροδοτώντας
Όπως το σώμα μου συναντάει το δικό σου σώμα
Καθαρή μελωδική γραμμή από οξύαυλο
Καθώς το ένα σώμα παραμένει ενωμένο με το άλλο
Όταν στον θορυβώδη κόσμο ο ενορχηστρωτής έρωτας
Να προσθέσει το σαξόφωνο επιλέγει
Όταν τα χείλη επιμένουν
Τα χείλη να ορίσουν ότι παραμένει ανεξιχνίαστο
Όταν ο χαρτογράφος πόθος μου ιχνηλατεί το άγνωστο
Όταν η επιθυμία του ενός πολλαπλασιάζεται
Από την επιθυμία του άλλου.
Η διάρκεια του έργου ισοδυναμεί με την ροή του ήχου και της σιωπής
Η διάρκεια του έρωτα εκτείνετε στο χωροχρονικό συνεχές
Από την πρόβα ως τις υποκλίσεις μεσολαβεί η ανάγκη μου
Να σε απολαμβάνω ιδιωτικά και να σε θαυμάζω δημόσια
Όταν ο βιρτουόζος έρωτας μου συναντάει την επιθυμία σου
Την επιθυμία σου ερχόμενη από αντίθετη κατεύθυνση
Όταν έσονται οι δύο κατευθύνσεις σε μία οδό
Όταν το σώμα γίνεται το εύηχο σκεύος στη συγχορδία της αγάπης
Και ούς ο Θεός συνέζευξεν στίχος μη χωριζέτω.
