Ιωάννης Πανουτσόπουλος: «Πράξεις των Αποστόλων»

Η ποιητική συλλογή «Πράξεις των Αποστόλων» που ο τίτλος της αντλείται από τη θρησκευτική βιβλιογραφία, δεν έχει καμία σχέση με τη θρησκευτική ποίηση. Ο Ιωάννης Πανουτσόπουλος, παράγει τον δικό του αξιοπρόσεκτο ποιητικό λόγο, ο οποίος δεν φείδεται πρωτοτυπίας, σκληρής δουλειάς και ωριμότητας. Ο ποιητής μιλά στο vima.gr με την ιδιότητα του ποιητή και με αφορμή τις «Πράξεις των Αποστόλων», που αποτελούν τον τερματικό σταθμό ποιητικής κυοφορίας 30 ετών.

2019 Φάκελος: Ελληνική ποίηση: Ιωάννης Πανουτσόπουλος

Ζούμε μια πρόβα θανάτου. Κάποτε αγόραζες ένα παλτό για μια ζωή τώρα το αγοράζεις για μια σεζόν. Κάποτε η κρεβατοκάμαρα ήταν αθάνατη. Τώρα είναι πιο ετοιμόρροπη από τη συζυγική μας σχέση. Καταναλώνουμε προϊόντα, καταναλώνουμε σχέσεις και ανθρώπους για να επιβιώνουν οι οικονομικοί δείχτες και να μακροημερεύει η αλαζονεία μας.

Φοβάμαι κυρία Μπάιλα ότι συχνά φλερτάρει και η ποίηση με αυτή την παρακμή. Τα ποιήματα βγαίνουν από το συρτάρι πολύ εύκολα. Δεν προλαβαίνει ο ποιητής να πληκτρολογήσει μερικούς στίχους και βρίσκει σκόπιμο να «ανεβάσει» αυτούς τους στίχους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Στα χρόνια μας ο ποιητής κινδυνεύει να γειτνιάσει με τον  ανταποκριτή της εφημερίδας. Η ποίηση όμως μας διδάσκει την διάρκεια και την αναμονή. Το μέτρο και την υπέρβαση. Μας διδάσκει ακόμα τη σιγή αλλά και μια διαφορετική εκφώνηση της αλήθειας.  Από αυτή τη πλευρά η ποίηση είναι ένας καλός οδηγός επιβίωσης για όλες τις εποχές.

Ο Ιωάννης Πανουτσόπουλος διαβάζει στίχους και ποιήματα

Ιωάννης Πανουτσόπουλος (Β' μέρος) ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Δαυίδ Ναχμίας ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ

Ο Δαυίδ Ναχμίας φιλοξενεί στην εκπομπή ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ τον ποιητή Ιωάννη Πανουτσόπουλο. Φεβρουάριος του 2023. Μέρος β' 

Ο Ιωάννης Πανουτσόπουλος στον ΙΑΝΟ συνομιλεί με τον ποιητή - σκηνοθέτη Πάνο Κυπαρίσση.

Ήταν 6 Μαρτίου του 2023 στην κατάμεστη αίθουσα ττέχνης του βιβλιοπωλείου ΙΑΝΟΣ στηη Αθήνα. Ο Ιωάννης Πανουτσόπουλος και ο  ποιητής και σκηνοθέτης Πάνος Κυπαρίσσης  έκαναν έναν ανοιχτό διάλογο για την ποιητική συλλογή  Πράξεις των αποστόλων. 
Στη  βραδιά παρουσιάστηκαν  και 6 ακυκλοφόρητα τραγούδια από το υπό έκδοση cd με τίτλο ΡΕΦΕΝΕ. Οι στίχοι έχουν  την υπογραφή του Ιωάννη Πανουτσόπουλου και η  μουσική την υπογραφή του Χρήστου Γκόντζου. Τραγούδησαν η   Έλενα Βασιλειάδη, Μαριλίζα Λούντζη, και Σπύρος Μπουλής. 
Ο Νίκος Ντεκουλης-Πιάνο , Αθανάσιος Ζαχαρόπουλος-Κλαρινέτο,  Ζαχαρίας Γερασκλης-Μπουζούκι, Παύλος Παπαναστασάτος – Κιθάρα,  Ορφέας Κωνσταντοπουλος- Κοντραμπάσο.

Ο Ιωάννης Πανουτσόπουλος συνομιλεί με τον Πάνο Κυπαρίσση για τις Πράξεις των αποστόλων

Οι κοινωνίες μας θυμίζουν τη γη μετά από παρατεταμένη ξηρασία. Ποίηση είναι η καταιγίδα που ξεσπάει όταν κανένα σύννεφο δεν σκιάζει τον ουρανό. Έρχονται χρόνια που θα βρισκόμαστε σε διαμάχη για έναν και μόνο στίχο. Η πολιτική έχει αποτύχει. Η επιστήμη εμπορεύεται τα επιτεύγματά της. Η οικονομία μάς μεταχειρίζεται σαν νούμερα σε μια στατιστική. Η ποίηση θα παραμείνει το εγερτήριο σάλπισμα όταν πρέπει και το πένθιμο εμβατήριο όταν χρειαστεί.

2023 ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ 

Μη σαν τρομάζει η επίκληση του θανάτου γιατί 
Δεν θα τον ξορκίσετε ποτέ 
Το θηρίο που σας απειλεί να το κοιτάτε κατάματα.

Ιωάννης Πανουτσόπουλος: συνέντευξη στην Μαρία Τσακίρη

Είναι περίεργη αλλά σίγουρα ξεχωριστή η αίσθηση να συνομιλάς με έναν λογοτέχνη που είχε την τύχη να επισκέπτεται τον Γιάννη Ρίτσο, μικρός να κοιτά τον Νίκο Καρούζο να καπνίζει και να στοχάζεται, να του γράφει αφιερώσεις στα βιβλία του ο Μιχάλης Κατσαρός. Σήμερα, ο Ιωάννης Πανουτσόπουλος καταφέρνει να συνομιλεί νοερά με τον Καβάφη, τον Παλαμά, τον Ελύτη, τον Καζαντζάκη, τον Λειβαδίτη και τον Γιώργο Σεφέρη, αλλά έχει την ευτυχία να είναι φίλοι του, οι σύγχρονοι άνθρωποι των γραμμάτων μας. Όπως λέει στο Vivlio-life του αρέσει να συνταξιδεύει μαζί τους «με μόνη αποσκευή μια ηλιόλουστη πεποίθηση». Εκείνο που θα κρατήσω φυλαγμένο στο μυαλό από τη συνομιλία μας είναι η συμβουλή του: «Προσέχετε λοιπόν όταν ακούτε κάποιον να λέει ότι μπορεί να σας λύσει τα προβλήματα με μαγικό τρόπο. Κουμπωθείτε όταν σας λένε ότι δεν υπάρχει ανάγκη για βιβλία και τα πάντα υπάρχουν στο διαδίκτυο. Δεθείτε στο κατάρτι όταν οι σειρήνες σας τάζουν μια εύκολη ζωή. Αν έμαθα κάτι με πολύ κόπο είναι να αγαπάω το χαρτί, να «προτιμώ την επίπληξη του γέροντα από την κολακεία του άφρονα» και να ευγνωμονώ τις δυσκολίες της ζωής που με βοήθησαν να εξελιχθώ».

Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΌΠΟΥΛΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟ ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΔΑΥΙΔ ΝΑΧΜΙΑ

Τον ποιητή Ιωάννη Πανουτσόπουλο φιλοξενεί ο Δαυίδ Ναχμίας στην αφιερωματική εκπομπή «Τιμής Ένεκεν»,  στο Τρίτο Πρόγραμμα.

Πολυσχιδής προσωπικότητα, ο Ιωάννης Πανουτσόπουλος αποτελεί ανατέλλουσα μορφή των Γραμμάτων.
Ιδιαίτερη πρόταση ποιητικής γραφής, στο ελληνικό λογοτεχνικό πεδίο, προσφέρει άρτιο ποιητικό λόγο, σμιλεμένο με τον ρεαλισμό της σκληρής ζωής, αντανακλώντας συνάμα το όραμα της πνευματικής ανύψωσης.

ΑΝ ΟΧΙ ΠΟΙΗΤΗΣ ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΠΕΝΗΣ

Ξεκίνησα να γράφω όταν δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Συνεχίζω να γράφω γιατί μόνο έτσι μπορώ να υπάρξω. Μια εφηβική ορμή με εμποδίζει να κάνω κάποιο απολογισμό. Μια ώριμη σκέψη μου επιβάλει να παραμένω ταπεινός και φυσικά γειωμένος με το κοσμοδρόμιο της ουτοπίας μου.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΕΡΑ 1 ΑΝΗΜΕΡΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Μία συνέντευξη ανήμερα Χριστούγεννα του 2022 στην Ολύνα Ξενοπούλου στο Α’ Πρόγραμμα της ΕΡΤ. Συζήτηση για την ποίηση, για τις Πράξεις των αποστόλων, για τον τρόπο που γράφονται τα λόγια και για το πως  τα συναντάει η μουσική. Μια εκπομπή και λόγια και τραγούδια του Ιωάννη Πανουτσόπουλου.  

2020 Με τα πόδια μέχρι την αλήθεια. Ο Ιωάννης Πανουτσόπουλος απαντά σε ερωτήσεις της Λίνας Νικολακοπούλου και της Αλεξάνδρας Χριστακάκη.

«Ο ποιητής γεννιέται για να αλλάξει τη ζωή του
Πριν αλλάξει τη μοίρα μιας λέξης» 
Το παραπάνω δίστιχο ανήκει στη ποιητική συλλογή “ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ Ή ΠΟΛΥΠΡΙΣΜΑΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΤΟΠΟΣ. Με αφορμή λοιπόν το έκτο μου βιβλίο συναντώ το Σάββατο 20 Ιουνίου από 19.00 – 21.00  στην συχνότητα του Δευτέρου προγράμματος με την Λίνα Νικολακοπούλου και την Αλεξάνδρα Χριστακάκη.  Απαντώ στις ερωτήσεις τους, σχολιάζω, διαβάζω ποιήματα και ακούω τον Γιώργο Μαρκόπουλο και τον Νίκο Χρυσό να μιλούν για το σύνολο του έργου μου και όχι μόνο. Είναι γνωστή η αγάπη μου για το ραδιόφωνο και μάλιστα για τις εκπομπές λόγου. Δεν αποκλείω λοιπόν να συναντηθούμε το Σάββατο το απόγευμα σε μια εκπομπή που πηγαίνει «Με τα πόδια μέχρι την αλήθεια».

2021 Ο ποιητής γεννιέται για να αλλάξει τη ζωή του/ Πριν αλλάξει τη μοίρα μιας λέξης

Στο σπίτι μας υπήρχε ένα και μοναδικό βιβλίο. Η Ιστορία των αδελφών Ράϊτ. Αυτό το βιβλίο μου το διάβαζε ο πατέρας μου από τότε που ήμουν τεσσάρων ετών. Μου διέφευγαν κάποια πράγματα αλλά κράτησα το πιο ουσιαστικό. 'Όταν θέλεις να πετάξεις και έχεις φτερά δεν σε σταματάει κανένας. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως ακόμα και τον θάνατο του πατέρα μου τον έμαθα σ' ένα αεροπλάνο.

2019 Ανακαλύπτω μέσα μου κάθε στιγμή τη δωρεά της ποίησης

Ο «Επαγγελματικός Προσανατολισμός» είναι μια ποιητική συλλογή που παρ’ ολίγον να συνταξιοδοτηθεί σ’ ένα σκοτεινό συρτάρι μπαλώνοντας υποδήματα και πετυχαίνοντας την τσάκιση σε μια ζωή που δεν μπορεί να κρύψει τις ζάρες της. Είναι μια σύμβαση αορίστου χρόνου στα πιο ηλιόλουστα κοιμητήρια και ο θάνατος κατά παραγγελία που έρχεται στην πόρτα μας delivery. Είναι η ρέμπελη ζωή συνταγογραφημένη από συμβεβλημένο με την αιωνιότητα ποιητή. Είναι η εξαγγελία πως το επάγγελμα που επιλέξατε, ακόμα και αν δεν θα σας βοηθήσει να αποπληρώσετε τα δάνειά σας, μπορεί να εξασφαλίσει ότι δεν θα ζήσετε μια δανική ζωή.

2019 My Book/Self: Ιωάννης Πανουτσόπουλος

Όταν ήμουν παιδί με την βοήθεια του πατέρα μου έφτιαξα την πρώτη μου πτητική μηχανή υπό την επίβλεψη των αδελφών Ράιτ. Στην εφηβεία ανακάλυψα τον πεζό λόγο του Καραγάτση και στην νεότητα μου την ποιητική του Σεφέρη. Μετά ήταν εύκολο να συναντήσω το ασκέρι του στρατηγού Μακρυγιάννη και πιο εύκολο να διαβάσω τους αρχαίους κλασσικούς και τον Μαρσέλ Προυστ. Κάθε άνθρωπος και μια ανάγκη, κάθε εποχή και μια χαραμάδα στο ορατό και στο αόρατο.

2014 Ας ανέβουν στη σκηνή οι αληθινοί πρωταγωνιστές

Από παιδί άκουγα τον Βαμβακάρη, τον Τσιτσάνη, τον Μπιθικώτση και τη Μοσχολιού. Η σχέση μου, δηλαδή, με το λαϊκό και το ρεμπέτικο τραγούδι δεν διαμορφώθηκε μέσα από τα διαβάσματά μου, ούτε αφορά κάποια σύντομη περίοδο της ζωής μου. Την Ρόζα Εσκενάζυ την έβλεπα να γυρίζει στην Πλατεία Κολωνού και η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, η «γριά», έμενε στη γειτονιά μου. Πρόλαβα, επίσης, να ακούσω Τσιτσάνη και Μπέλλου, σε μια εποχή που δεν είχαμε ανέβει ακόμα στα τραπέζια. Αυτός ο κόσμος και αυτή η παράδοση είναι συνυφασμένη με την ύπαρξή μου. Με αυτήν την έννοια, όταν γράφω Πού ’σαι Στέλιο να μας πεις τι είναι μετανάστης/ Και έγινε ο πόνος δικαστής κι ο καημός δυνάστης, αυτό που λέει το τραγούδι είναι κάτι που το έχω βιώσει, το εννοώ και το πιστεύω.

2020 Συνέντευξη στο Literature

Λαμβάνετε υπόψη σας τις κριτικές ή θεωρείτε ότι οι κριτικοί είναι ευνούχοι που μιλούν για την ερωτική πράξη;

Υπάρχουν ευνούχοι που περνιούνται για δημιουργοί και κριτικοί καθ’ όλα ερωτεύσιμοι. Λαμβάνω υπόψη μου κάθε κριτική που κρίνει ένα ανάγνωσμα αφού  προηγουμένως το έχει μελετήσει. Δεν λαμβάνω υπόψη μου την κριτική που αναπαράγει στερεότυπα, ούτε τις δημόσιες σχέσεις που διεκπεραιώνονται μέσω της κριτικής.

2020 Ιωάννης Πανουτσόπουλος: συνέντευξη στον Γρηγόρη Δανιήλ για το Διάστιχο.

Η Ελληνίδα μητέρα κυνηγάει το παιδί της μέχρι τα σαράντα με το αντηλιακό, για να έρθει στα πενήντα το μεγάλο έγκαυμα. Την ίδια ώρα, ένας τσιγγάνος με δύο τριώροφα στο Μενίδι βγάζει τα παιδιά του στη ζητιανιά «για να τα σπουδάσει». Μοιάζει, κύριε Δανιήλ, ο κάθε άνθρωπος να έρχεται στον κόσμο σαν ταξιδιώτης σε απέραντο σταθμό. Τους περισσότερους τους περιμένει η μοναξιά και η αγωνία. Άλλους τους περιμένει όλο το συγγενολόι για να τους πνίξει με προσδοκίες και ματαιωμένα όνειρα. Υπάρχουν και κάποιοι τυχεροί που δεν στερήθηκαν ούτε την αγάπη, ούτε την ελευθερία. Όταν συμβαίνει αυτό, τότε «η οικογένεια είναι όχημα που ακόμα και όταν βγάζει βλάβες μάς ταξιδεύει». Η ποίηση πάντως δεν μπορεί να γίνει κοινωνικός λειτουργός, αλλά χαρίζει συνοχή στο ακατανόητο.

2012 Ιωάννης Πανουτσόπουλος: Οι άνθρωποι που δεν έχουν μνήμη με τρομάζουν

Κάποια ποιήματα έχουν γραφτεί στον προθάλαμο ενός νοσοκομείου ή αναμένοντας τα αποτελέσματα κάποιων ιατρικών εξετάσεων. Από την άποψη αυτή, μπορώ να πω ότι το φάρμακο τελικά ήταν η ποίηση και αισθάνομαι τυχερός, διότι ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μου βρίσκω τον τρόπο να συλλέγω μερικές λέξεις που κρύβουν, άλλοτε το μυστικό της ευτυχίας και άλλοτε το πιο δραστικό αναλγητικό. Είναι φανερό ότι έχουν αλλάξει πολλά. Νομίζω ότι πλέον βλέπω πιο καθαρά το εκτυφλωτικό φως της αγάπης, και παραμερίζω πιο εύκολα τα επουσιώδη.