Παράσταση
Τον ρόλο μου τον έμαθα
Τον έμαθα νεράκι
Οι θεατές σωπαίνουνε
Στο τρίτο καμπανάκι
Μα δεν μπορώ τους προβολείς
Μα δεν μπορώ τα φώτα
Δεν το αντέχω να με δεις
Λουσμένη στον ιδρώτα.
Αρχίζει η παράσταση
Μα η αυλαία κλείνει
Κανείς δεν ξέρει σίγουρα
Τι πρόκειται να γίνει
Αν δεν ανέβεις στη σκηνή
Δεν ξέρεις τι θα χάσεις
Μπορεί να είναι δάκρυα
Μπορεί και να γελάσεις.
Τα μυστικά της τέχνης μου
Δεν ξέρω πού τα πήρα
Πάντα θα νιώθω άμαθη
Χωρίς μια στάλα πείρα
Όμως τη θλίψη της καρδιάς
Την έχω ξανανιώσει
Τη γνώρισα με γνώρισε
Με έχει μαραζώσει.
Αρχίζει η παράσταση
Μα η αυλαία κλείνει
Κανείς δεν ξέρει σίγουρα
Τι πρόκειται να γίνει
Αν δεν ανέβεις στη σκηνή
Δεν ξέρεις τι θα χάσεις
Μπορεί να είναι δάκρυα
Μπορεί και να γελάσεις.
Γραμμένο για μια θεατρίνα το 1994. Μετά από χρόνια τα ξαναπείραξα.
Μουσική έβαλε ο Τάσος Γκρους.
Κυκλοφόρησε το 2014 στο C.D. με γενικό τίτλο
«ΦΥΛΑΞΟΥ – μύθοι και τραγούδια για ζόρικους καιρούς.»
Ερμηνεύει η Φωτεινή Βελεσιώτου.
Σχέδιο Βαγγέλης Χερουβείμ
