Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΙ Ο JEAN
Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΙ Ο JEAN
Στα μέσα του Παρθένου σιωπή που με βιάζει
Της γράφω πως τη θέλω μου γράφει πως διαβάζει.
Εγώ κάπου στο Γκύζη εκείνη στο Παρίσι
Τα μάτια μου την ψάχνουν και στάζουν σαν τη βρύση.
Στα μέσα του Παρθένου με ανάδρομο Ερμή
Και κάμποσους πλανήτες στην άγονη γραμμή
Ο Jean καλά περνάει ο Γιάννης δεν αντέχει
Τα μάτια του βουρκώνουν και είναι σαν να βρέχει.
Τη νιώθω να σκιρτάει σ’ ένα μονό κρεβάτι
O Jean που τη φυλάει της ψιθυρίζει κάτι.
Εκείνη του γελάει κι αμέσως τον δαγκώνει
Τρελαίνομε από πόνο και ας κοιμάται μόνη.
Στα μέσα του Παρθένου με ανάδρομο Ερμή
Και κάμποσους πλανήτες στην άγονη γραμμή
Ο Jean καλά περνάει ο Γιάννης δεν αντέχει
Τα μάτια του βουρκώνουν και είναι σαν να βρέχει.
Ίσως να ήταν στα μέσα του Παρθένου και ίσως έγινε αφορμή να γράψω μερικά πολύ ωραία τραγούδια. Επίσης το πιθανότερο είναι ο Jean να μην πέρασε καλά ενώ ο Γιάννης να αντέχει. Μουσική Χρήστος Γκόντζος, εκτέλεση ο Αποστόλης Μωραϊτης.