Η γη της ουτοπίας


Και φεύγει ντυμένη φλόγες Πιρόγα της φαντασίας Για τη λίμνη των θαυμάτων Και τη γη της Ουτοπίας.   
Η γη της ουτοπίας

Θέλω να γυρίσω και να πλανηθώ
Στους ανέμους που φυσούσαν
Λίγο πριν να γεννηθώ.

Και φεύγει ντυμένη φλόγες
Πιρόγα της φαντασίας
Για τη λίμνη των θαυμάτων
Και τη γη της Ουτοπίας. 

Μα δεν βρίσκω ίχνη για επιστροφή
Στης αγνότητας τον κήπο
Και στην πρώτη μας αφή…

Και φεύγει ντυμένη φλόγες
Πιρόγα της φαντασίας
Για τη λίμνη των θαυμάτων
Και τη γη της Ουτοπίας. 


Γραμμένο στις 21 Μαρτίου του 1997  πάνω στη μουσική του Παστόρ σε μια διασκευή για κιθάρα του Παναγιώτη Μάργαρη, για το c.d. Είναι Καιρός. Ερμηνεύει η παιδική χορωδία του Δημήτρη Τυπάλδου.