Είναι που χρόνια ξαγρυπνάω χωρίς κανείς να με γυρέψει Είναι που ζω με τα θηρία και σαν αγρίμι έχω θεριέψει Είναι που ακόνισα στην πέτρα τις διδαχές τόσων προγόνων  Είναι που πίνω από την πίκρα και τα παράπονα αιώνων.   

Είναι που χρόνια ξαγρυπνάω χωρίς κανείς να με γυρέψει
Είναι που ζω με τα θηρία και σαν αγρίμι έχω θεριέψει
Είναι που ακόνισα στην πέτρα τις διδαχές τόσων προγόνων 
Είναι που πίνω από την πίκρα και τα παράπονα αιώνων. 

Είναι πολλά που σου ζητάω όμως πιο λίγα δεν μπορώ
Ή θα με μάθεις να πετάω ή θα μ΄ αφήσεις να χαθώ.

Είναι που πια δεν με τρομάζει τόση σιωπή μέσα στη νύχτα
Είναι που ακόμα περιμένω και δεν συνήθισα την ήττα
Είναι που φόρεσα στο κρύο τη μαύρη κάπα ενός αντάρτη
Είναι που αντέχει ο χειμώνας ας έχει φτάσει τέλος Μάρτη.