Δίχως Φόδρα
Τα κομψά τα λευκά τα κρεμώ στη κρεμάστρα
Αιωρούνται οι ζωές μας σε πουλόβερ παλιά
Μας φορούν φλυαρούν συζητούν με τα άστρα
Νοσταλγούν τις στιγμές που μετρούσαν φιλιά
Θορυβούν ξενυχτούν κι ακουμπούν στη θερμάστρα
Κι ας πέφτει παγετός
Εν μέσω της νυκτός.
Κεντητά και πλεκτά όπως μία πλεκτάνη
Από έξω το κρύο και από μέσα εμείς
Με παλτό πυρετό και καινούργιο φουστάνι
Πριν να μπουν στον Κριό Ουρανός και Ερμής
Ντεκολτέ αμπιγέ κι ο καφές στο φλιτζάνι
Χαρμάνι εκλεκτό
Μας λέει το γραφτό.
Φόρεσα τη λύπη
Τη θέλω δίχως φόδρα τη σιωπή
Όλα ξηλωμένα
Για να τα ξαναράψω απ’ την αρχή.
Τα λινά τα σεμνά τα πολύ φορεμένα
Ζαρωμένα από μια τρυφερή αγκαλιά
Τα φαρδιά τα στενά που θυμίζουν εσένα
Και τα τζιν που φορούσες μοναχά στη δουλειά
Τ’ ακριβά τα φτηνά στους αγκώνες τριμμένα
Γιακάδες κεντητοί
Λιακάδα και γιορτή.
Φόρεσα τη λύπη
Τη θέλω δίχως φόδρα τη σιωπή
Όλα ξηλωμένα
Για να τα ξαναράψω απ’ την αρχή.
Γραμμένο σχεδόν από μόνο του στις 17.12.2016 πάνω σε μουσική του
Γιώργου Καζαντζή για να το ερμηνεύσει ο Γιώργος Νταλάρας.
Κυκλοφόρησε το 2018 στο C.D με γενικό τίτλο «Έρωτας ή Τίποτα».
