ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟ 2024 – ΕΝΑΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ ΥΠΕΡΛΑΜΠΡΟ ΑΣΤΡΟ    Μεσημέρι Κυριακής με μια φίλη στην πλατεία Βικτωρίας χωρίς να εγγυώμαι  ότι ήταν Κυριακή και δεν ήταν στην Κυψέλη ή στην πλατεία Βάθη. Σίγουρα όμως  δεν ήταν στο Κολωνάκι, ούτε στην αθηναϊκή Ριβιέρα.  Τρώγαμε κάτι ελαφρύ και πίναμε λίγο κρασί αν και δεν ήταν τόσο λίγο και λέγαμε διάφορά περί τέχνης και ακαλαισθησίας χωρίς να παίρνω  και όρκο για ότι λέγαμε. 

 

Ξαφνικά σε μικρό μπαλκόνι πρώτου ορόφου μιας άχρωμης  πολυκατοικίας της πολύχρωμης δεκαετίας του 70 ένα αγόρι ανέγγιχτο  ακόμα από τα προβλήματα της εφηβείας  προσπαθούσε να πετάξει έναν χαρταετό. Επειδή πλησίαζαν Χριστούγεννα αυτός ο χαρταετός υψωνόταν ως ερωτηματικό και αποσπούσε την προσοχή μου. Παρατηρώντας όμως εγώ το αγόρι και εκείνο παρατηρώντας την παρατήρησή μου ντράπηκε και επέστρεψε  στον πύργο ελέγχου. Μικρό φτωχικό δωμάτιο που μπορεί και να ήταν πλουσιόσπιτο. Τόσο λΙτό που σε αποδιώχνει και τόσο νοικοκυρεμένο που να μην πιάνει σκόνη η σκέψη σου.  
 
Κρύφτηκε πίσω από μια κουρτίνα  για να ποντάρει η φαντασία μου στην εκδοχή ότι είναι το μοναχοπαίδι κάποιων μεταναστών ή αλλιώς κάποιων απόκληρων. Ούτε για αυτό μπορώ  να βάλω το χέρι μου στη φωτιά αλλά είμαι σχεδόν βέβαιος ότι ένα αγόρι εφορμούσε  από τον πρώτο όροφο μιας γκριζαρισμένης  πολυκατοικίας που σίγουρα δεν έχτισε ο Κωνσταντινίδης και με την βοήθεια ενός χαρταετού προσπαθούσε να ανέλθει στο ρετιρέ. 
Η επιθυμία  του να υψωθεί  και ο τρόπος του να ντρέπεται  δεν μου είναι ανοίκεια. Για τις ίδιες ανάγκες κάρφωνα τις σαΐτες μου σε ότι μακρινό και καταγάλανο  και αμολούσα τον χαρταετό μου με ευνοϊκό άνεμο. Τα υπόλοιπα είναι ένας καταθετικός λογαριασμός από λέξεις και μια μεγάλη λαχειοφόρος από οξυκόρυφες περιπλανήσεις. Είναι η πλήρης αβεβαιότητα και η σχεδόν υλοποιημένη προσδοκία. Ένας χαρταετός που εξακοντίζει στη στρατόσφαιρα τις φωτογενείς βλέψεις ενός αγοριού με βλέμμα που φωτίζει  σαν υπέρλαμπρο  άστρο της κάθε  Άγιας νύχτας. Αυτό το άστρο χαρταετός στάθηκε πάνω από ένα μικρό διαμέρισμα του πρώτου ορόφου και φώτισε ένα ντροπαλό παιδί που κάνει το ντεμπούτο του στη λογοτεχνία. 
Ο λογαριασμός που πληρώσαμε ήταν μόνο για το φαγητό και το ποτό. Ούτε ένα ευρώ για τα θεάματα και για τα θαύματα ούτε λεπτό. Τα πολύτιμα και τα μεγάλα προσφέρονται δωρεάν. Με αυτή τη χορηγία στρώνω το εορταστικό τραπέζι και εύχομαι να υπάρχει υγεία, ευημερία, αγάπη, ειρήνη, ελευθερία και ένας αεροδιάδρομος έτοιμος για να απογειωθούν τα μικρά και τα μεγάλα μας όνειρα. Πολλές ευχές λοιπόν και του χρόνου όλοι μαζί!